Muzyka jako symbol
Opisem niniejszej funkcji, może być przykład filmu "Prywatne życie Henryka VIII"- w scenie kat ostrzy miecz jednocześnie gwiżdżąc przy tym melodię. Gwizd oprócz znaku obojętności jest również symbolem ostrości miecza - cienki ton gwizdanych dźwięków staje się skrótem odnoszącym się do ostrości miecza. Innego przykładu dostarcza polski film "Miasto nieujarzmione" sceną, w której niemiecki żołnierz puszcza płyte gramofonową. Ona zepsuta się zacina powtarzając w koło ten sam dźwięk, symbolując również stan, zamarłego miasta.
We wspomnianym filmie "SOS Iceberg" powolna, snująca się muzyka staje się symbolem samotności bohatera. Innym przykładem jest film "Dzień przyszłości", w którym rakiecie startującej w podróż w kosmos towarzyszy dźwięk orkiestry wraz z chórem symbolizując, monumentalizm zdarzenia, potęgę człowieka i jego osiągnięcie. W filmie "Zakazane piosenki" muzyka symbolizuje dwie postawy społeczeństwa w czasach okupacji, dwa różne światy - dzieje się to w nieco bezpośredni sposób - tzn. Dźwięki muzyki jazzowej nakładają się na dźwięki marszu hitlerowców - odbywa się jakgdyby muzyczna walka tychże dźwięków. (s.239)
Współczesnym przykładem tej zastosowania tej funkcji może być film "Szeregowiec Ryan", gdzie w ostatniej scenie oddania hołdu przez bohatera nad grobem jego przyjaciela towarzyszy, subtelna muzyka w trakcie której ekran ukazuje powiewającą flagę Stanów Zjednoczonych. Muzyka symbolizuje tu szacunek dla żołnierzy poległych w trakcie walki o kraj. W filmie "Requiem dla snu" każdemu z 4 rozdziału filmu towarzyszy ostra, dynamiczna muzyka, w której dźwięk srzypiec oznacza równie drastyczne tempo staczania się na dno bohaterów zażywających narkotyki. Podsumowując posłużę się cytatem Zofii Lissy - "Jak więc widzimy, i w tej roli muzyka może zazębiać się bardzo głęboko o różne elementy dramaturgii filmowej, może pogłębiać, uzupełniać wypowiedź artystyczną obrazu oraz wprowadzać w nią swoiste skróty, które zawsze działają jako środek pogłębiania wyrazowego(...) Może odnosić się zarówno do warstwy wzrokowej, jak do warstwy przedmiotów przedstawionych i ich cech, do fabuły oraz do przeżyć psychicznych postaci filmowych lub całych grup ludzi." Warto jednak podkreślić, iż powyższymi środkami ma przede wszystkim służyć wyłonieniu emocji widza.